In April bloeit Paardenbloem (Taraxacum officinale), het landschap vrolijk
geel kleurend als een tapijt van ingedaalde Sterren. Ze herinnert ons met Haar wijd verspreide bloemen en nadien met Haar enorme aantal zaden uitgedragen door de wind, aan de vele mogelijkheden om de oneindige inspiratie van de Ziel uit te zaaien, en diep te verankeren waar we ook terechtkomen…
Bekeken vanuit het Levenswiel heeft Paardenbloem een duidelijk manifeste Oostkracht, de kracht achter de Lente, die zich toont in de aspecten van het Zien, de gele kleur, de veelheid van zaden die ze verspreidt en het gemak waarmee Ze zich uitzaait.
Haar Latijnse benaming zou zijn afgeleid van het Griekse ‘taraxis’ (oogziekten) en ‘akeomai’ (genezen) en duidt op de traditionele aanwending bij oogziekten. Paardenbloem helpt ons dus Zien, zien als onze ogen genezen maar ook zien waar onze zaden zullen terechtkomen of onze blik richten waar we ze willen heen leiden.
Een andere associatie met helder Zien is het traditionele kinderspelletje (dat zijn wortels vindt in waarzeggerij door sjamanen en heksen) om op de pluisbol te blazen en je dan door het aantal pluisjes dat nog bleef staan te laten vertellen hoeveel jaren het nog zou duren voor je ging huwen of hoeveel kinderen je zou krijgen.
Zoals elke kleur zijn effect op de geest en het gevoelsleven heeft, maakt de gele kleur van Haar bloem onze geest fris, helder en opgewekt. Geel wekt m.a.w. Oostkracht in ons op.
Haar tientallen zaden verspreiden zich met gemak via de wind, dankzij het pluisje dat als een soort parachute dient, daarmee de Oost-kwaliteit tentoon spreidend van de veelheid van ideeën en inspiraties die we zelf kunnen afvuren, waarvan er dan wel een aantal zullen in goede aarde vallen en goed gedijen.
Bovendien zijn de zaadjes die goed gedijen helemaal niet zo zeldzaam. Paardenbloem
beschikt over grote levenskrachten die ervoor zorgen dat Ze kan groeien in de moeilijkste omstandigheden: in de meest verharde grond, tussen stenen, zowel in zand als klei, vochtig of droog en zelfs verzilte grond. Paardenbloem heeft in de Natuur dan ook de Taak om de grond te bewerken, los te breken met Haar diepe penwortels. Ze is net als Berk een pioniersplant. Haar levenskracht gaat zelfs zo ver dat Ze zich niet alleen kan vermeerderen uit zaad, maar uit eender welk plantendeel: stukjes afgebroken wortel, zelfs stukjes blad, stengel of bloem. Paardenbloem is een survivor. Al wordt Ze nog zovele malen platgelopen, Ze zal toch telkens weer terug groeien en bloeien en zaden verspreiden.
De ‘versnipperde veelheid‘ van Paardenbloem vinden we niet alleen terug in Haar gedrag, het is zelfs zo dat Zijzelf eigenlijk niet één soort is; Haar ene naam is slechts een illusie, een verzamelnaam voor een oneindigheid aan miniscuul verschillende ondersoorten. Zij verdeelt zich graag in velen… Ook de vele benamingen in de volksmond die Haar ooit gegeven zijn, zijn ontelbaar. Van pissebloem, molsla en leeuwentand over pluisbol, melkdistel, melkwied, varkensbloem, kaarsjesbloem tot papenkruid en brievenbesteller. En daarmee is nog maar een deeltje van de lijst aangeraakt!
Nog een vertoning van Haar Oostkracht is het feit dat ze bij moeders die borstvoeding geven, de melkproductie stimuleert: ook zo bevordert Ze de groei van nieuw leven.
Paardenbloem groeit nederig onder onze voeten, en wordt vaak beschouwd als hardnekkig ‘onkruid’, en toch biedt Ze een schatkist aan gezondheid. Al duizenden jaren beschouwt de Chinese geneeskunde, en later ook onze traditionele kruidengeneeskunde, zowel blad als wortel als een breed werkende zegen, werkend via de zuiveringsorganen en de spijsvertering.
Aan het blad wordt voornamelijk een heilzame werking door een stimulerende invloed op de nieren (zonder ze te irriteren), vochtafdrijving en urinezuurafdrijving toegeschreven. Hierdoor kan Ze ingezet worden bij vochtophoping, nierzwakte, nierstenen, lentezuiveringskuren, artritis en jicht. Door Haar hoge kaliumgehalte vangt Ze ook het verlies van dit mineraal op dat optreedt door de waterafdrijvende werking. (Veel klassieke vochtafdrijvende medicijnen daarentegen creëren een tekort aan kalium.)
Hoewel zowel blad als wortel beide op zowel nieren als lever/gal werken, werkt de wortel toch het meest op lever/gal. De bitterstoffen werken galvormend en -drijvend en leverstimulerend. Hierdoor kan Ze ingezet worden bij zwakke leverfunctie, hepatitis, geelzucht, galblaaszwakte of -ontsteking, preventie en afdrijving van galstenen. Dezelfde bitterstoffen stimuleren alle spijsverteringssappen, waardoor Paardenbloem heel nuttig is bij gebrekkige eetlust en slechte maagsapafscheiding.
Paardenbloem is ontzettend rijk aan verschillende mineralen (kalium, magnesium, calcium, silicium, ijzer,…) en vitamines (vooral provitamine A en vitamine C, maar ook verschillende B-vitamines), waardoor Ze een heel goede aanvulling vormt in het voorjaar en mede door de stimulerende bitterstoffen een echt versterkend tonicum is. De mineralen helpen ook bot- en bindweefsel, huid, haar en nagels te versterken.
Tenslotte bevat de wortel nogal wat inuline, zoals Haar familieleden Chicorei en Aardpeer, wat de aangroei van goede darmflora bevordert en de bloedsuikerspiegel helpt in evenwicht brengen.
Paardenbloem is altijd voedsel geweest, vooral de jonge blaadjes. In het vroege voorjaar, als de voedselvoorraden opraakten, was Ze een welkome bron van voeding en reiniging voor de lichaamsslakken van de winter.
Wat kan je doen met Paardenbloem?
Je kunt de jonge blaadjes als (of in de) sla eten, klaarmaken als spinazie, er thee van zetten. Pluk ze vóór de bloei, erna worden ze erg bitter. Je kan ze ook bleken zoals witloof (dit wordt dan molsla genoemd) door er grond over te leggen en enkele weken later te oogsten (zachter van textuur en smaak).
Je kunt van de blaadjes (geoogst in de lente) of wortels (geoogst in de late herfst of vroege lente) een tinctuur maken met alcohol van 60 % of van de wortels een likeurtje met jenever van ca. 40 %.
Een traditionele toepassing is het maken van wijn van de bloemetjes of ze gewoon laten trekken in wijn. De bloemen kunnen ook opgekookt worden met suiker om een heerlijke siroop van te maken, te gebruiken als honing of in witte wijn in de zomer.
Als je Haar Spirit wilt aanwenden in rituelen (op een altaar voor een healingritueel) of gewoon Haar fysieke kracht wilt benutten, is het altijd goed om eerst het sjamanistisch contact aan te gaan door Haar te eren en te danken met woorden, een lied en/of wat salie of een zoetigheidje, Haar uit te leggen wat je wil gaan doen en toestemming te vragen. Die toestemming krijg je meestal wel, tenzij je een sterke innerlijke ‘nee, nu niet’ voelt.
Ik wens je veel verbinding en Oostkracht met Paardenbloem!
Verbindt. Kikker voorvoelt als er Water uit de Lucht gaat vallen, wordt wel eens gezien als Maker van Regen, en vooral de Groene Kikker springt heen en weer tussen Water en Aarde. Hij is de bondgenoot van zij die zich begeven tussen de werelden – heksen en sjamanen -, niet als ingrediënt van een giftig brouwsel maar als heler die kanaal is voor de Watergeest…
Wij kunnen leren van deze kracht: durven impulsief inspiratie volgen en dingen in gang zetten, om dan te ondervinden wat ervan blijft leven en dus goed werkt, en ook los te laten wat niet kan aarden en het niet overleeft.
manieren naar de Bron, de bron van Vernieuwing en Jeugd. Vroeger werden Kikkers ook vaak gezien als de vertegenwoordigers van de Watergeesten van vele bronnen, en bronnen behoorden nu net in onze streken tot de belangrijkste plekken van verering en genezing.
Wat mij altijd gepassioneerd heeft, is de verbinding tussen Mens en Natuur, én die tussen spiritualiteit en duurzaamheid. Want spiritualiteit betekent leven vanuit je hart, zorg dragen voor en verantwoordelijkheid nemen. Het betekent ook geen afscheiding creëren, de natuurlijke weg gaan ook, en dat alles ten volle. Toch?
Toen kwam de klik, ik zag hoe de twee één konden worden. Ik ontdekte permacultuur: een holistische visie, gericht op het creëren en ervaren van overvloed. Hoe? Door het maken van zoveel mogelijk verbindingen tussen alle mogelijke elementen in je leven, waardoor deze elkaar versterken. En door een optimaal energiebeheer: zo veel mogelijk output met zo weinig mogelijk input, m.a.w. zorgen dat het stroomt. Leren denken als een ecosysteem, leren handelen als een deel ervan. De Natuur worden, in je binnenste én in je handelen.
