Wij Mensen kennen Wolf al heel lang. Uit het bondgenootschap dat we aangegaan zijn, is onze trouwste vriend Hond voortgekomen, minstens 31.000 jaar geleden. Wolf heeft naast een grote kracht ook een grote gevoeligheid, maar zoals onze naasten vaak doen, herinnert Hij ons ook aan onze Schaduw. Hij helpt ons, door deze in onszelf te aanvaarden, ons innerlijk Leiderschap te omarmen…

Wolven leven in een hoogontwikkelde sociale structuur. De minste lichaamsbeweging is een signaal dat o.a. de rangorde bevestigt. Wolven zijn ook geprogrammeerd om beweging waar te nemen: ze zijn heel gevoelig voor veranderingen in hun omgeving en ze hebben een hoog gehalte aan staafjes in hun ogen die beweging waarnemen.

Volgens Chippewa-medicijnman Sun Bear komt de energie van Wolf overeen met het Noordoosten op het Medicijnwiel en de tijd van het sterrenbeeld Vissen (21 februari – 21 maart): gevoeligheid en groepsgeest. Wolfmensen voorvoelen dingen, dingen die groeiende zijn maar enkel zichtbaar voor zij die gevoelig zijn voor de energie ervan, die zich aankondigt voor de manifestatie. Zo ook is dit de tijd waarin het leven onzichtbaar, maar voelbaar wakker wordt en groeit.

Wolfs nobele werk van het weerspiegelen van onze Schaduwkant heeft Hem helaas een slechte naam opgeleverd. In vroeger tijden werd de Kracht van Wolf zowel gevreesd als geëerd; de meest woeste Viking-strijders, de ‘berserkers’, vochten met de kracht van beren en wolven en Wolf was een veel voorkomend clan-totemdier. De kwalijke verhalen over aanvallen van Wolven op mensen, die altijd meer fictie dan feit waren, de legendes over weerwolven en de vele sprookjes met de ‘Grote Boze Wolf’, weerspiegelen hoe Wolf vaak diende als scherm voor onze eigen duistere projecties. Door de angst voor onze eigen kracht moest Wolf het vaak vergelden…

Niet voor niets heeft dit gevoelige dier een sterke connectie met de Maan, het hemellichaam dat onze gevoelskant en intuïtie versterkt, en was de drang om Weerwolf te worden het sterkst met Volle Maan. Het huilen van Wolf wordt wel gezien als een sociaal gegeven, maar heeft duidelijk een harmoniserend effect dat de trilling van de Maan op Aarde verankert. Wolven zijn klankhealers.

Wolf kan je leren je schaduw onder ogen te zien en door de kracht ervan te integreren je innerlijk leiderschap te belichamen. Hij kan je gevoeligheid vergroten voor de signalen van je intuïtie en je leren trouw te blijven aan je innerlijke gids.

Naar mijn gevoel kan je Wolf eren door te supporteren voor Zijn terugkomst naar onze streken en je voor te stellen hoe Hij hier terug door onze bossen loopt en het natuurlijke evenwicht herstelt. Roofdieren staan aan de top van de voedselketen en zijn hier erg belangrijk voor, en Wolf is van nature het voornaamste grote roofdier in onze streken. Als ons vee wordt opgegeten, is dat niet de schuld van de Wolf, maar de onze, omdat wij onze dieren opsluiten in omheiningen waaruit ze niet kunnen ontsnappen. Als ze dat wel zouden kunnen, zou de kans dat ze gepakt worden door dat beetje Wolven dat hier kan leven in onze verstedelijkte wereld, zeer klein zijn. Het vestigt meteen de aandacht op het thema landschapsherstel. De Wolf begint nog maar terug te komen (ja, je leest het goed) en Hij stimuleert ons nu al om onze verantwoordelijkheid als co-hoeders van de Natuur op te nemen…

Veel verdieping en zelfontdekking met Wolf!

Walvis is een intelligent wezen. Maar Ze denkt niet als wij. Wij denken lineair, Zij in cirkels. Ze is in staat Haar bewustzijn uit te strekken over grotere gehelen van tijd en ruimte, te zien hoe alles samenhangt en steeds terugkomt. Ze draagt het geheugen van de Aarde in Haar grotere context, de Akasha-kronieken, eindeloos rond in de oceanen. Via Walvis kunnen we ons verbinden met onze Oorsprong in de Droomtijd, met wie we bedoeld zijn te Zijn…

De Droomtijd kennen we als een begrip uit Australische Aboriginal culturen. Het wordt uitgelegd als de tijd waarin de voorouders landschappen en wezens schiepen, en duidt op de archetypische energetische lagen, de dimensie van de Ziel waar alles eerst ontstond (ontstaat). Maar eigenlijk weten alle animistische (sjamanistische) culturen, dat alles een oorspronkelijke blauwdruk heeft en in de eerste plaats als energie bestaat voor het zich eventueel fysiek manifesteert.

Walvis weet dit ook en is de grote bewaker, de archivaris van deze Aarde-bibliotheek in het element van het geheugen: Water. Hij is het enige dier met een ‘hogere intelligentie’ dat op zulke diepten zwemt. Daarbij pikt Hij oude informatie op uit de diepte om het aan de oppervlakte te brengen, net zoals Hij ook nieuwe gegevens helpt integreren bij het duiken. Zijn grote lichaam heeft Hij nodig om deze bibliotheek te dragen. Walvis legt grote afstanden af in de oceanen en zwemt daarbij, om de kennis beschikbaar te houden, langs de grote energiebanen/meridianen/leylijnen van de Aarde.

Als wij mensen de linker hersenhelft van de Aarde vertegenwoordigen, het analytische en planmatige, dan is Walvis de rechter hersenhelft nl. het intuïtieve en holistische bewustzijn. Maak je leeg wanneer je Walvissen hoort zingen en je komt dichter bij dezelfde staat, wat men noemt het sferische bewustzijn waarin je contact maakt met de energetische dimensies, met het oude, het eeuwige.  Walvis ondersteunt door te zingen de activering van de trilling van de Ziel. De Ziel van de Aarde en de Ziel van ieder wezen die het hoort.

Als je een Walvis ziet, moet je moeite doen om te geloven dat dit echt is; Ze lijkt wel een mythisch wezen. En dat is Ze ook: een mythisch wezen in een fysiek lichaam.

Er zijn steeds minder Walvissen. Er wordt gezegd dat Ze overgaan naar een hogere trilling, dat Ze verdwijnen om de ontwikkeling van de Aarde te ondersteunen van op een hoger vlak. Veel is in verandering… Wat niet wil zeggen dat we het onrecht dat hen wordt aangedaan zomaar moeten laten gebeuren. Onze verbondenheid en onze gemeenschappelijke afkomst (het zijn ook verstandelijk hoger ontwikkelde zoogdieren die ooit op het land leefden) vragen hierom. Walvissen worden nog steeds op grote schaal bejaagd om hun vlees door o.a. Japan en soms zelfs voor de sport afgemaakt door jonge mannen bv. in Denemarken om hun mannelijkheid te bewijzen…(?!) Sonars van onderzeeërs sturen het lokalisatievermogen van Walvissen in de war, waardoor Ze gescheiden geraken van de kudde, verloren zwemmen en soms in ondiepe wateren in de problemen geraken en aanspoelen.

Deze zaken mogen aan de kaak gesteld worden. Maar laat ons ook, terwijl Ze er nog zijn, genieten van hen gezang dat ons meeneemt in de ruimere sferen, en zo ons sferisch bewustzijn van onszelf als energetisch wezen vergroten. Wat dan weer onze betrokkenheid op het welzijn van het Grotere Geheel bevordert.

Wil je mee gaan in de afstemming op de Droomtijd, de Zieletrilling die Walvis brengt? Kom dan naar de soundhealing met Walvis op vrijdag 20 december!

Ik schrijf me in voor de soundhealing met Walvis

De Natuur biedt ons, ook in de Winter, gratis supergezond voedsel om zomaar te plukken. Omdat deze planten niet veredeld zijn om meer op te brengen, ten koste van de levenskracht en de inhoudsstoffen van dit voedsel, bevatten ze nog steeds veel meer gezonde stoffen dan onze groenten en fruit uit de winkel. En natuurlijk zijn ze ook niet behandeld met vergif.

Eén van die schatten zijn de pruimpjes van de Sleedoorn. Het is een soort oerpruim, propvol vitamine C en andere stoffen die je lichaam beschermen en je levenskracht verhogen. Rauw gegeten zijn ze wat wrang van smaak, hoewel je ook dan al de typische zoete pruimensmaak erin kunt ontdekken.

Het geheim om de wrangheid er wat uit te krijgen, is de Winter! Ontdek waar in je buurt er enkele struiken met veel mooie pruimpjes staan, en wacht met oogsten tot Vrouwe Vorst er eens goed is overgegaan. Dan is er al redelijk wat uit van de scherpe nasmaak.

Ze worden echter pas helemaal lekker als ze zijn opgekookt met suiker. Je maakt er dus gelei van. Ja, suiker, ongezond, ik weet het… Maar je zal hoe dan ook een veel gezondere gelei hebben dan die van de opgefokte en bespoten pruimen uit de winkel. Je hoeft er ook niet zoveel suiker bij te doen. Meestal wordt gezegd voor confituur of gelei 50% fruit en 50% suiker. Die hoeveelheid suiker kan je minstens halveren, en dan zal het nog meer dan zoet en ingedikt genoeg zijn (sleedoornpruimen bevatten ook veel pectine, wat helpt indikken).

Ook om te bewaren hoeft de hoeveelheid suiker niet zo hoog te zijn. Belangrijk daarbij is vooral om nauwkeurig en hygiënisch te werken.

De glazen potten die je gebruikt om je gelei in te doen, maak je eerst steriel met kokend water. Een bodem ingieten, even ronddraaien, nog wat bijvullen en enkele minuten laten staan. Zelfde met de deksels. Water uitgieten, doe je vlak voor je de gelei erin doet.

Nadat je de pruimpjes hebt opgekookt met de suiker en de pitten eruit gezeefd, vul je je potten tot de rand met de hete brij. Dan draai je het deksel er goed vast op en je draait de pot onmiddellijk om. Je bewaart je potten ook steeds omgekeerd. Zo ben je gerust dat er nooit lucht bijkan en dat je gelei dus steriel blijft. Zo kan je de hele Winter door en zelfs tot in de Zomer als je dat wilt nog genieten van deze superfood op je boterham.

Smakelijk!