VanZelf Natuurlijk!

Beer is de Oer-healer, de meester-heler onder de dieren. Hij kent de kruiden, geneest zichzelf met wortels en aarzelt niet om diep te graven om de oorzaak boven te halen. Tegelijk is Hij de teddybeer, brengt kinderen die troost nodig hebben weer terug bij de rust in zichzelf. Hij is het oudst vereerde dier; in het Paleolithicum, de oudste periode van ons mens-zijn, was er een Berencultus. Volgens Joseph Campbell vormen heiligdommen met berenschedels uit die periode het vroegste bewijs op Aarde van de verering van een goddelijk wezen…

Oktober vormt samen met november de meest uitgesproken West-periode: sapstromen zakken, energie trekt zich terug in de Aarde en de wortels, planten(delen) sterven af en ook dieren verdwijnen uit het zicht en in de Grond. Zo ook Beer, die zich eerst volvreet om zich dan terug te trekken en volledig stil te vallen (zelfs zijn nieren stoppen met werken in functie van diepe winterslaap). Beer gehoorzaamt zo aan het natuurlijke ritme dat Hem Kracht geeft.

Beer staat bekend als manifestatie van de West-kracht. Hij volgt zijn gevoel, zijn instinct, doet wat zijn ritme hem ingeeft vanuit een gezond gecenterd zelfgevoel, en weet als geen ander geneeskrachtige kruiden en vooral wortels te vinden om zichzelf te behandelen. Niet alleen gaat Hij dus met regelmaat de Aarde in, Hij weet met de wortels ook opgeslagen energieën in de Aarde te vinden en te benutten. Terugtrekking, introspectie en tappen uit en verbinden met Aarde-energie zijn typische kwaliteiten van de kracht van het Westen. Beer gaat de diepte in.

Andere West-kwaliteiten die Beer bezit lijken wat tegenstrijdig, zoals de Westkracht zelf ook paradoxaal is. Enerzijds heeft Beer dat zorgende en zachte, vandaar ook de Teddybeer; een Berenmoeder is ook zeer beschermend en wegzakken in Haar pels is ook niet moeilijk om je voor te stellen. Anderzijds heeft Zij de neiging om, als het nodig is, zeer explosief uit te halen, het is zowat het laatste (vroeger) inheemse dier in Europa dat je wil tegenkomen. Beren lijken log, maar zijn zeer snel: topsnelheid op vlakke stukken 60 km/u. De woestheid van bepaalde aan Odin gewijde Noorse krijgers, de ‘Berserkir‘, stond bekend en de naam zelf verwijst naar Beren.

Ook in sjamanistisch werk staat Beer bekend voor deze twee kanten. Behulpzaam, maar onder Zijn zelf bepaalde condities (een Beer kan je niet voor je kar spannen), zacht als het kan maar tot op het bot als het moet. Beer is een helper uit de duizend, maar je moet Hem nemen zoals Hij is: liefdevol maar nukkig, Hij werkt voor jouw goed maar niet voor je comfort.

Wat we van Beer kunnen leren is om enkel te gaan voor keuzes die echt goed voelen, geen compromissen sluiten omwille van het comfort van anderen, en “nee” zeggen als het nodig is. Beer de honingliefhebber toont je ook dat genieten een ruime plek mag innemen in je leven. Beer de winterslaper herinnert je eraan om met regelmaat ruim de tijd te nemen om je terug te trekken, te rusten en op te laden. Beer helpt je ook contact maken met wat in de diepte van jezelf leeft, jouw dromen en drijfveren.

‘Art’ is het Keltische stamwoord voor Beer en de Kelten vereerden Berengodin Artio of Andarta en de Berengod Artaois, Ardehe of Arthe. Ook de naam van koning Arthur verwees naar de kracht van de Beer en de ‘Beer in de Sterren’, de Grote Beer, wordt in het Engels ook wel Arthurs plough (Arthur’s ploeg) genoemd. Deze verbinding van Beer met zowel Aarde als het fijnstoffelijke goddelijke Sterrenlicht gaat helemaal terug tot het Paleolithicum, toen Beer het eerste als goddelijk vereerde dier was. Zelfs de Neanderthalers vereerden 70.000 jaar geleden al de holenbeer als Heer der Dieren, zo tonen ons stenen altaren met een grote verzameling Berenbotten.

De natives in wat nu Noord-Amerika heet, beschouwen de Beer als verwant aan de Mens; naast ons is Hij de enige ‘tweebenige’, omdat Hij rechtop kan lopen.

Beer is vernederd en tot het uiterste mishandeld door de Mens in Europa, gedwongen om voor ons te dansen en gefolterd ter vermaak. We hebben hem uitgeroeid, er leven vandaag de dag geen Beren meer in onze streken. In de bergen is Hij terug uitgezet en op sommige plaatsen (o.a. Slovenië) gaat het er goed mee. Wolf is terug aan het opkomen, Beer is daar nog lang niet aan toe, maar wie weet kan Hij op een dag terug Zijn plaats innemen in ons ecosysteem. Het eerste dat we dienen te doen, is Hem terug te eren en Zijn waarde te erkennen.

In Alaska verrijkt Beer hele ecosystemen met stikstof nodig voor de groei, door resten van half opgegeten Zalm in het bos te verspreiden (dat gaat over vele tonnen die verspreid worden door duizenden Beren). De vraatzucht van Beer in de Herfst is daar de motor voor de vruchtbaarheid.

Voorbij alle miskenning en uitroeiing, spoort de spirit van Beer ons nog steeds aan om in onze Kracht te staan. Ons eigen ritme en gevoel te volgen, wat de wereld ook zegt. En is Hij als healer nog steeds bereid voor wie zich openstelt en zich een stukje overgeeft.

Beren-centeringsoefening

Denk aan een situatie waarbij je er moeilijk in lijkt te slagen om voet bij stuk te houden, nee te zeggen of neigt om eerder voor het comfort van de ander te kiezen dan dat van jezelf.

Ga met je voeten uit elkaar, op schouderbreedte, rechtop staan met een rechte, niet holle rug zodat je je buikspieren voelt werken. Leg je beide handen over je navel, het centrum van je lichaam dat de hara genoemd wordt.

Voel hoe zwaar je voeten op de Grond wegen, hoe ze impact hebben. Voel hoe je hele lichaam druk teweeg brengt op de Aarde, ‘gewicht in de schaal legt’. Breng met je lichaam meer gewicht over op je ene voet, en vervolgens op de andere. Doe dit zo enkele minuten en blijf daarbij je impact op de ondergrond, de druk die je uitoefent, gewaarworden. Daarbij kan je je ook inleven hoe het zou zijn om er als een grote Beer te staan.

Dan kan je beginnen stappen, waarbij je met elke stap je voet neerploft en een korte, diepe binnensmondse grom maakt. Daarbij denk je terug aan je situatie, en geef je aan jezelf, de omgeving en mensen met elke plof en grom de boodschap dat je wél je ruimte inneemt, je grenzen stelt en jouw comfort installeert.

Eindig met terug in stilstand te komen en zoals in het begin je gewicht van de ene voet op de andere te verplaatsen, terwijl je bevestigt in jezelf met een lange diepe binnensmondse grom dat je nu je ruimte hebt ingenomen.

Wil jij de spirit van Beer komen ervaren in een koesterende omgeving en relaxte toestand? Kom dan naar de sjamanistische Soundhealing met Reiki en spirit van Beer!  Vrijdag 26 oktober, 20u – 22u. –> Inschrijven

Veel genot en verdieping met Beer!

Geen dier heeft ons zo bij de neus als Kat: wij geven Haar eten en onderdak, en toch is ze helemaal vrij, doet Ze wat Ze wil en zal Ze zich nooit iets laten opleggen. Wij denken dat we een Kat ‘hebben’, maar eigenlijk heeft Zij ons, als dienaar. Ze is totaal onafhankelijk maar laat zich bedienen, weet als geen ander de geneugten van het leven ten volle te proeven en is naast Haar ongeëvenaarde fysieke behendigheid ook een Ziener en Voeler in het duister, toonbeeld van intuïtie en Meester van het Ondoordringbare…

Weer een dier dat duidelijk Zuidkracht manifesteert. Het is typisch voor dieren dat ze in het Nu zijn, maar Kat likt wel echt duimen en vingers ervan af, Ze straalt een vergrotende trap van zinnelijk genieten uit. Slapen, eten krijgen, zich uitrekken, geaaid worden, spinnen, spelen, heel af en toe eens jagen, en weer slapen,… En je kan het vergeten dat Ze iets fysieks voor ons zou doen zoals honden, paarden of koeien dat bv. doen. Anderzijds doet Ze juist in de spiritwereld heel veel energetisch werk voor ons…

Daarnaast laat Kat zich niet alleen verwennen als Ze uitgebreid geaaid wordt, het is zelfs zo dat als ze met Haar kopje langs je been streelt, Ze dat niet doet uit affectie maar om met geurklieren jou als Haar territorium te bestempelen… Ook deze territorialiteit is een typische Zuid-kwaliteit.

Kat stond in Keltische tijden ook bekend om Haar geweldige vechtlust, zoals je ’s nachts in de paartijd al eens kan horen, en daarom hadden verschillende clanleiders een uiterlijk teken dat hen associeerde met Kat. Ook agressie is een Zuid-kwaliteit. Hoewel explosiviteit die hiermee gepaard kan gaan al neigt naar Westkracht (denk aan Bliksem).

Kat draagt immers ook West-kenmerken. Het vele slapen en daarmee naar binnen gekeerd zijn, actiever zijn in de schemering, het mysterieuze dat rond Haar hangt en de zelfgerichtheid die Ze uitstraalt zijn allemaal kwaliteiten van de Kracht van deze windrichting. Ook Haar sensitiviteit, extra gevoeligheid voor dingen die slechts subtiel of enkel energetisch waarneembaar zijn, drukt dit uit. Niet toevallig bespreken we Kat dan ook in de overgangsperiode van Zuid naar West, van Zomer naar Herfst.

Je merkt dat ik steeds over Kat in de vrouwelijke vorm spreek; veel mensen hebben ook die neiging. Ze wordt met feminine kwaliteiten en sensualiteit geassocieerd, denk aan het woord ‘stoeipoes‘. Ook een veel gebruikt woord voor de vulva is ‘poesje‘. Maar ze heeft nog veel oudere associaties met de Godin zelf. Bastet was een Egyptische vruchtbaarheidsgodin in de gedaante van een Kat die de farao beschermde, de wagen van de Germaanse Godin Freya werd getrokken door Boskatten die symbool stonden voor Haar magie.

Ook in de Keltische samenleving was Kat gewijd aan de godin en geëerd omwille van Haar vermogen om in de geestenwereld te kijken en te werken. Denk ook aan de Kat als bondgenoot van de heks. Brighid, Godin van de magie, had een Kat bij zich. De angst van de Kerk voor heidense magische praktijken resulteerde in wrede vervolgingen (levend verbranden) van Katten in een poging om magie de kop in te drukken.

Kat heeft echter altijd een dubbele reputatie gehad, zowel positief als negatief, juist vanwege het ontzag voor toverkunsten en de relatie die Zij daarmee heeft. Angst voor de grotere vrouwelijke krachten van de Natuur zit er immers al heel lang in. Een zwarte Kat roept dit bij veel mensen nog steeds op, zeker op een vrijdag de 13e – vrijdag is de dag van de Godin Freya en 13 het aantal Manen in een Jaar.

De Kat, je kunt Ze niet helemaal te pakken krijgen; als Ze daar zo ligt met Haar ogen half gesloten, is Ze dan in deze Wereld of de Andere? Ze verbindt steeds de zinnelijke verbondenheid aan de Aarde met mystiek bewustzijn. En als Ze dood is, is Ze dan echt dood, of is Ze al begonnen aan het volgende van Haar negen levens? Niet alleen lijkt Ze met Haar fysieke behendigheid een hoge graad van meesterschap over het lichaam te bezitten, soms lijkt het alsof Ze speelt met Leven, Dood en de Grens daartussen. Kat laat zich ook niet temmen, Ze is het enige van onze ‘gedomesticeerde’ dieren die eigenlijk totaal vrij is en zich gewoon laat voederen. Ook zo is Ze thuis in deze wereld en in de Andere (de wilde Natuur).

De reis van de Kat

Af en toe is het goed om je al spinnend te laten meenemen in de Andere Wereld.

Begin, nadat je een intentie voor je droomreis geformuleerd hebt, vooral met je te wentelen in iets over-the-top genietelijks en houd daarbij voor één keer alleen rekening met jezelf. Eet iets wat je anders nooit zou durven eten voor de lijn, ga naar de duurste sauna, ga veel te lang in bad met veel badschuim terwijl je veel te dure champagne drinkt, of drink gewoon ’s avonds een lekker theetje als je dat leuker vindt :-).

Belangrijk hierbij is wel van je energie met verscherpte aandacht in je binnenkant te houden en te laten circuleren. Sluit je ogen om vanuit deze extra verwende, genietend in je lijf verzonken toestand te kijken waar je naartoe gebracht wordt in de innerlijke werelden.

Onthoud hierbij dat jij, net zoals Kat, meester bent over hoe je je beweegt in deze realiteit en dat jij kiest wat je doet met situaties die zich aandienen, alsook hoe lang je blijft. Je kan makkelijk terugkeren, want je bent immers goed verankerd in de aardse grofstoffelijk zintuiglijke wereld.

Wil je de innerlijke wereld en het onafhankelijk meesterschap waar Kat toegang toe biedt, verkennen vanuit de verwenning van een klankbad en ceremoniële begeleiding? Kom dan naar de sjamanistische Soundhealing met Reiki en spirit van Kat op 15 september, 20u – 22u in ‘t Chaletje in Holsbeek!

–> Meer info over Soundhealing

–> Inschrijven

Veel genot en meesterschap met Kat!

In Mei en Juni steekt de Natuur volop Haar energie in de planten en de dieren die Ze de kans gegeven heeft tot geboorte en groei. De spirit van Hert belichaamt deze keuze, en de moed en vastberadenheid om dit engagement aan te gaan, mét de nodige fijngevoeligheid en de antennes naar boven gericht, om zélfs tijdens dit Aardse geweld in afstemming met ons Visioen te blijven…

Hert is het dier waar ooit het meest is op gejaagd, en leeft vooral in de rand van het bos, de overgangszone tussen het veilige, bekende open grasland en het mysterieuze woud. Talloze vastberaden jagers heeft Hert het bos in gelokt, steeds dieper, vaak tot verdwalen, soms om nooit meer terug te keren. Misschien verloren sommigen, bezeten door de jacht, hun verstand, en er gingen verhalen dat deze dwalers zo ver werden gelokt dat ze in de Andere Wereld terechtkwamen, of betoverd door het Elfenvolk.

Wie zich niet liet dol maken door begeerte naar het resultaat van de jacht, maar zich geduldig, gedoseerd en toch vastberaden liet meedrijven op het spoor van het dier, en zich terwijl voedde met de vruchten van het woud, had meer kans om succesvol de jacht te beëindigen én de weg terug te vinden.

Hert toont ons hoe we ons consequent kunnen overgeven aan de gevolgen van de keuzes waar we in geloven en aan het onbekende avontuur dat dat met zich meebrengt.

Hert combineert een alertheid, fijngevoeligheid en zachtheid met een prachtige fierheid en sierlijkheid: een uitstraling die zegt ‘ik ben de droom, waar ik voor ga, waardig!‘

Zo manifesteert Hert de kracht van het Zuidoosten op het Levenswiel, die ons ertoe aanzet om ons Visioen al experimenterend in de praktijk te brengen, met een secuur evenwicht tussen de nodige voeten op de grond en het nodige vertrouwen dat onze intuïtie ons zal brengen waar we dienen te zijn. –> Meer lezen over het Levenswiel

De verhalen over de verbinding tussen Herten, vooral Hindes, en het Feeënvolk zijn talloos. In Schotland noemde men hen het ‘feeënvee’, die door feeën op bergtoppen gemolken werden. Hindes stonden onder bescherming van Feeën en heksen, maar veranderden ook vaak in Feeën. Je verbinden met Herten lijkt uiteindelijk onvermijdelijk te leiden naar contact met natuurwezens…

Tweepoligheid is een eigenschap die Hert ook duidelijk op de wereld zet. De tegenstelling tussen de Hinde in al Haar sierlijkheid en teerheid en de Hertenbok die soms een extreme aardse mannelijkheid neerzet, het tegelijk aanwezig zijn van deze aardsheid en de gerichtheid van Zijn gewei naar de Hemel als antennes, de tweedeligheid van Zijn gewei… Daarbij komt nog dat Hert in het Medicijnwiel volgens Chippewa medicijnman Sun Bear de totem is van wie geboren is in de tijd van Tweelingen (21 mei – 21 juni), het sterrenbeeld van tweeheid en van de ene naar de andere ervaring springen, zoals Hert zelf springt en zigzagt door het bos.

Hert-energie zoekt een verscheidenheid aan ervaringen op, en dat is ook precies het gedrag dat hoort bij het aangaan van het avontuur. Dit gedragspatroon is zo vruchtbaar als Hert zelf, als het tenminste ten dienste staat van consequente keuzes van de Ziel.

Je kunt je afstemmen op Hert door je in het bos te richten op de bomen. Ook zij hebben tegelijk takken (een gewei) naar boven gericht en wortels die hun aarden. Verschillende bomen belichamen verschillende aspecten van Hert: het etherische, de sierlijkheid en de lichtheid in Berk, de moed en stevigheid en gestage vastberadenheid in Eik.

Op vrijdag in mei werken we met de spirit van Hert in de Soundhealing met Reiki. Wil je graag aanwezig zijn? Schrijf je dan gauw in, want de plaatsen zijn beperkt en soms snel volzet!

–> Inschrijven

Wilgen zijn fantastisch! Hun groeikracht is ongeëvenaard, net als hun buigzaamheid en verzachtende werking bij koorts en hoofdpijn (door de stof salicylzuur, waarvan aspirine wordt gemaakt). We hebben ze jaren gebruikt om zweethutten mee te bouwen…

Waarschijnlijk heb je al eens een levende wilgenhut gezien, gemaakt van twijgen die in de grond zijn gestoken. Deze schieten dan terug uit, groeien en worden wel vaker gevlochten tot een levend, groeiend speelkamp voor kinderen in de vorm van een iglo of een tipi.

Al deze dingen bij elkaar gaven ons de inspiratie om een wat groter levend bouwwerk te maken: een cirkel van 7m doorsnee. We hebben hiervoor stevige takken van zo’n 7cm dik gebruikt, 2m hoog boven de grond. Het is de bedoeling dat deze stammen in elkaar groeien en dat de nieuwe twijgen in elkaar gevlochten worden tot een steeds steviger dak.

Zo krijgen we een praktijkruimte die later volledig waterdicht en warm zal zijn, zelfs in de Winter… Hoe we dat gaan doen, verklappen we nog niet…

Het wordt een tempel die is gewijd aan de integratie en harmonieuze samenleving van zoveel mogelijk levensvormen. Wij mensen doen er onze ceremonies en cursussen in, de wilgen groeien en verschillende soorten dieren kunnen erin nestelen en voedsel vinden.

In onze droom wordt dit ooit een gigantische holle boom…

Het mag de levende realiteit worden van ‘All my relations’!

Je mag in dit bericht af en toe updates verwachten over de evolutie van de Levende Wilgentempel: de groei, het vlechten, ceremonies,…

Eerste Vuur-ceremonie

Mooi hoe de energie hier gebundeld werd, uitnodigde tot cirkeldansen en tot het maken van de verbinding Hemel-Aarde.

Tempel in de Groei!

Eind april 2018: hij begint te schieten!

In April bloeit Paardenbloem (Taraxacum officinale), het landschap vrolijk geel kleurend als een tapijt van ingedaalde Sterren. Ze herinnert ons met Haar wijd verspreide bloemen en nadien met Haar enorme aantal zaden uitgedragen door de wind, aan de vele mogelijkheden om de oneindige inspiratie van de Ziel uit te zaaien, en diep te verankeren waar we ook terechtkomen…

Bekeken vanuit het Levenswiel heeft Paardenbloem een duidelijk manifeste Oostkracht, de kracht achter de Lente, die zich toont in de aspecten van het Zien, de gele kleur, de veelheid van zaden die ze verspreidt en het gemak waarmee Ze zich uitzaait.

Haar Latijnse benaming zou zijn afgeleid van het Griekse ‘taraxis’ (oogziekten) en ‘akeomai’ (genezen) en duidt op de traditionele aanwending bij oogziekten. Paardenbloem helpt ons dus Zien, zien als onze ogen genezen maar ook zien waar onze zaden zullen terechtkomen of onze blik richten waar we ze willen heen leiden.

Een andere associatie met helder Zien is het traditionele kinderspelletje (dat zijn wortels vindt in waarzeggerij door sjamanen en heksen) om op de pluisbol te blazen en je dan door het aantal pluisjes dat nog bleef staan te laten vertellen hoeveel jaren het nog zou duren voor je ging huwen of hoeveel kinderen je zou krijgen.

Zoals elke kleur zijn effect op de geest en het gevoelsleven heeft, maakt de gele kleur van Haar bloem onze geest fris, helder en opgewekt. Geel wekt m.a.w. Oostkracht in ons op.

Haar tientallen zaden verspreiden zich met gemak via de wind, dankzij het pluisje dat als een soort parachute dient, daarmee de Oost-kwaliteit tentoon spreidend van de veelheid van ideeën en inspiraties die we zelf kunnen afvuren, waarvan er dan wel een aantal zullen in goede aarde vallen en goed gedijen.

Bovendien zijn de zaadjes die goed gedijen helemaal niet zo zeldzaam. Paardenbloem beschikt over grote levenskrachten die ervoor zorgen dat Ze kan groeien in de moeilijkste omstandigheden: in de meest verharde grond, tussen stenen, zowel in zand als klei, vochtig of droog en zelfs verzilte grond. Paardenbloem heeft in de Natuur dan ook de Taak om de grond te bewerken, los te breken met Haar diepe penwortels. Ze is net als Berk een pioniersplant. Haar levenskracht gaat zelfs zo ver dat Ze zich niet alleen kan vermeerderen uit zaad, maar uit eender welk plantendeel: stukjes afgebroken wortel, zelfs stukjes blad, stengel of bloem. Paardenbloem is een survivor. Al wordt Ze nog zovele malen platgelopen, Ze zal toch telkens weer terug groeien en bloeien en zaden verspreiden.

De ‘versnipperde veelheid‘ van Paardenbloem vinden we niet alleen terug in Haar gedrag, het is zelfs zo dat Zijzelf eigenlijk niet één soort is; Haar ene naam is slechts een illusie, een verzamelnaam voor een oneindigheid aan miniscuul verschillende ondersoorten. Zij verdeelt zich graag in velen… Ook de vele benamingen in de volksmond die Haar ooit gegeven zijn, zijn ontelbaar. Van pissebloem, molsla en leeuwentand over pluisbol, melkdistel, melkwied, varkensbloem, kaarsjesbloem tot papenkruid en brievenbesteller. En daarmee is nog maar een deeltje van de lijst aangeraakt!

Nog een vertoning van Haar Oostkracht is het feit dat ze bij moeders die borstvoeding geven, de melkproductie stimuleert: ook zo bevordert Ze de groei van nieuw leven.

Paardenbloem groeit nederig onder onze voeten, en wordt vaak beschouwd als hardnekkig ‘onkruid’, en toch biedt Ze een schatkist aan gezondheid. Al duizenden jaren beschouwt de Chinese geneeskunde, en later ook onze traditionele kruidengeneeskunde, zowel blad als wortel als een breed werkende zegen, werkend via de zuiveringsorganen en de spijsvertering.

Aan het blad wordt voornamelijk een heilzame werking door een stimulerende invloed op de nieren (zonder ze te irriteren), vochtafdrijving en urinezuurafdrijving toegeschreven. Hierdoor kan Ze ingezet worden bij vochtophoping, nierzwakte, nierstenen, lentezuiveringskuren, artritis en jicht. Door Haar hoge kaliumgehalte vangt Ze ook het verlies van dit mineraal op dat optreedt door de waterafdrijvende werking. (Veel klassieke vochtafdrijvende medicijnen daarentegen creëren een tekort aan kalium.)

Hoewel zowel blad als wortel beide op zowel nieren als lever/gal werken, werkt de wortel toch het meest op lever/gal. De bitterstoffen werken galvormend en -drijvend en leverstimulerend. Hierdoor kan Ze ingezet worden bij zwakke leverfunctie, hepatitis, geelzucht, galblaaszwakte of -ontsteking, preventie en afdrijving van galstenen. Dezelfde bitterstoffen stimuleren alle spijsverteringssappen, waardoor Paardenbloem heel nuttig is bij gebrekkige eetlust en slechte maagsapafscheiding.

Paardenbloem is ontzettend rijk aan verschillende mineralen (kalium, magnesium, calcium, silicium, ijzer,…) en vitamines (vooral provitamine A en vitamine C, maar ook verschillende B-vitamines), waardoor Ze een heel goede aanvulling vormt in het voorjaar en mede door de stimulerende bitterstoffen een echt versterkend tonicum is. De mineralen helpen ook bot- en bindweefsel, huid, haar en nagels te versterken.

Tenslotte bevat de wortel nogal wat inuline, zoals Haar familieleden Chicorei en Aardpeer, wat de aangroei van goede darmflora bevordert en de bloedsuikerspiegel helpt in evenwicht brengen.

Paardenbloem is altijd voedsel geweest, vooral de jonge blaadjes. In het vroege voorjaar, als de voedselvoorraden opraakten, was Ze een welkome bron van voeding en reiniging voor de lichaamsslakken van de winter.

Wat kan je doen met Paardenbloem?

Je kunt de jonge blaadjes als (of in de) sla eten, klaarmaken als spinazie, er thee van zetten. Pluk ze vóór de bloei, erna worden ze erg bitter. Je kan ze ook bleken zoals witloof (dit wordt dan molsla genoemd) door er grond over te leggen en enkele weken later te oogsten (zachter van textuur en smaak).

Je kunt van de blaadjes (geoogst in de lente) of wortels (geoogst in de late herfst of vroege lente) een tinctuur maken met alcohol van 60 % of van de wortels een likeurtje met jenever van ca. 40 %.

Een traditionele toepassing is het maken van wijn van de bloemetjes of ze gewoon laten trekken in wijn. De bloemen kunnen ook opgekookt worden met suiker om een heerlijke siroop van te maken, te gebruiken als honing of in witte wijn in de zomer.

Als je Haar Spirit wilt aanwenden in rituelen (op een altaar voor een healingritueel) of gewoon Haar fysieke kracht wilt benutten, is het altijd goed om eerst het sjamanistisch contact aan te gaan door Haar te eren en te danken met woorden, een lied en/of wat salie of een zoetigheidje, Haar uit te leggen wat je wil gaan doen en toestemming te vragen. Die toestemming krijg je meestal wel, tenzij je een sterke innerlijke ‘nee, nu niet’ voelt.

Ik wens je veel verbinding en Oostkracht met Paardenbloem!

Wat mij altijd gepassioneerd heeft, is de verbinding tussen Mens en Natuur, én die tussen spiritualiteit en duurzaamheid. Want spiritualiteit betekent leven vanuit je hart, zorg dragen voor en verantwoordelijkheid nemen. Het betekent ook geen afscheiding creëren, de natuurlijke weg gaan ook, en dat alles ten volle. Toch?

Dat klinkt allemaal heel mooi. Het is ook heerlijk om te ervaren hoe bv in een meditatie, weerstanden tegen de natuurlijke flow van energie smelten en je hart te voelen opengaan. Maar hoe breng je dat nu in de praktijk? Blijf je in die flow als je de volgende dag in de file staat? En wat betekent het in het dagelijks leven om beslissingen te nemen vanuit het hart en die verbondenheid echt neer te zetten?

Ik ben reeds lang in beide werelden redelijk thuis: zowel het stuk Mens en spiritualiteit als Natuur en duurzaam leven. Na en doorheen vele ervaringen en opleidingen, zit ik zelf op een steeds verdiepend pad van heling en zelfontplooiing en begeleid ik mensen op deze weg. De Natuur en het herbronnend effect van Haar diepere lagen zijn al lang mijn steun en toeverlaat, tuinieren is mijn passie en duurzame, ecologische keuzes maak ik al sinds ik op mijn eigen benen stond.

Toch bleven het voor een stuk twee werelden die zich niet helemaal leken te verenigen: het innerlijke en het uiterlijke. De schijnbare tegenstelling tussen de soms misschien zweverige innerlijke beleving die niet helemaal in de praktijk tot uitdrukking komt en anderzijds de buitenkant waarbij je toch vooral in het doen zit. Ik merkte ook dat mensen die met spiritualiteit en zelfontplooing bezig zijn, niet per se altijd ecologisch leven. En mensen die met ecologie bezig zijn, doen dat soms eerder vanuit reactie en zijn niet per se gericht op het essentiële feit dat ware verandering vanuit de binnenkant moet komen.

Toen kwam de klik, ik zag hoe de twee één konden worden. Ik ontdekte permacultuur: een holistische visie, gericht op het creëren en ervaren van overvloed. Hoe? Door het maken van zoveel mogelijk verbindingen tussen alle mogelijke elementen in je leven, waardoor deze elkaar versterken. En door een optimaal energiebeheer: zo veel mogelijk output met zo weinig mogelijk input, m.a.w. zorgen dat het stroomt. Leren denken als een ecosysteem, leren handelen als een deel ervan. De Natuur worden, in je binnenste én in je handelen.

Dit is bij uitstek eigenlijk een spirituele visie! Die ook meteen alles in de praktijk zet en gericht is op duurzaamheid en ‘ecologie’ op alle niveaus, micro en macro. Want de Aarde is een ecosysteem met heel veel verbindingen, jouw tuin ook, net zoals de organisatie van jouw beroepsleven en ook jij op jezelf bent een ecosysteem. En je kunt de principes succesvol toepassen op al deze vlakken.

Wat zijn dan de principes?

Permacultuur heeft 3 ethische uitgangspunten: Zorg voor de Mens, Zorg voor de Aarde en Deel de Overvloed. Overvloed kan er zijn als je de eerste twee toepast. Toets alles in je leven hieraan af: vraag je bij elke stap af of hij werkelijk voldoet aan deze drie.

Uit deze basisprincipes komen 12 ontwerpprincipes voort: die helpen je om de eerste 3 concreet te maken. Ik ga hier nu niet te uitgebreid op in, maar geef graag een voorbeeld. Volgens het principe (vrij vertaald) ‘Ga efficiënt met energie om, zorg dat ze in je systeem blijft circuleren en niet weglekt’, kun je je afvragen waar energie weglekt die jou eigenlijk toebehoort of die jij zou kunnen doorgeven aan je omgeving. Is het zinvol om elke dag uren in de wagen te zitten, honderd km af te leggen heen en terug naar een job die je geen plezier en voldoening geeft maar enkel geld opbrengt en je eigenlijk uitput? Geeft het hogere loon voor dit werk je ook echt overvloed of enkel opvulling met spullen, en zouden jij en je gezin misschien juist meer overvloed gaan ervaren met minder geld maar meer tijd? En minder vervuiling? En minder stress?

Zelf ervaren we steeds meer de voordelen van het ontwerpen van ons leven volgens deze principes. Doen wat we echt willen en wat ons echt roept, brengt ons voorlopig niet zo veel centen op, maar het leven betaalt ons in natura :-). We laden elke dag op van buiten in de Natuur te zijn, het plezier van met planten bezig te zijn en het gratis voedsel en de vele nieuwe smaken dat ons groeiende voedselbos ons geeft. We hebben het gevoel écht iets zinvols te doen en kijken vol verwondering uit naar wat het ons nog meer gaat brengen.

Permacultuur is bovenal een positieve kijk: je leert om mogelijkheden te zien, alles als een geschenk en een groeikans. En dat is nu net wat ik als de kern van mijn spirituele werk beschouw, om mensen hier bij te brengen.

Dit artikel is bedoeld als aanzet. Ik ga later graag dieper en concreter in op de praktisch-spirituele insteek van permacultuur. Hou onze website en nieuwsbrief in het oog!

Ter contemplatie zet ik nog even de 12 ontwerpprincipes op een rijtje:

1. Observeer en handel ernaar
2. Vang energie en sla ze op
3. Zorg voor opbrengst
4. Gebruik zelfregulering en accepteer terugkoppeling (laat je informeren door de gevolgen van je daden)
5. Gebruik en waardeer hernieuwbare grondstoffen en diensten
6. Produceer geen afval, maak kringlopen
7. Ontwerp van grote lijnen naar details
8. Verenig eerder dan te scheiden
9. Gebruik kleine en trage oplossingen
10. Gebruik en waardeer diversiteit
11. Durf onbewandelde paden te betreden
12. Antwoord gepast op veranderingen en maak er op een creatieve manier gebruik van